onieśmielać

onieśmielać
onieśmielać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, onieśmielaćam, onieśmielaća, onieśmielaćają, onieśmielaćany {{/stl_8}}– onieśmielić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, onieśmielaćlę, onieśmielaćli, onieśmielaćlony {{/stl_8}}{{stl_7}}'czynić kogoś nieśmiałym, odbierać pewność siebie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obcy ludzie onieśmielali ją. Jej obecność onieśmieliła go. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • onieśmielać — ndk I, onieśmielaćam, onieśmielaćasz, onieśmielaćają, onieśmielaćaj, onieśmielaćał, onieśmielaćany onieśmielić dk VIa, onieśmielaćlę, onieśmielaćlisz, onieśmielaćel, onieśmielaćlił, onieśmielaćlony «czynić nieśmiałym, zażenowanym; pozbawiać… …   Słownik języka polskiego

  • onieśmielić — → onieśmielać …   Słownik języka polskiego

  • detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… …   Słownik języka polskiego

  • krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …   Słownik języka polskiego

  • onieśmielanie — n I rzecz. od onieśmielać …   Słownik języka polskiego

  • peszyć — ndk VIa, peszyćszę, peszyćszysz, pesz, peszyćony «pozbawiać kogoś pewności siebie, zbijać z tropu; onieśmielać, zawstydzać» Peszyła go obecność tylu osobistości. peszyć się «tracić pewność siebie, mieszać się» Łatwo się peszyć …   Słownik języka polskiego

  • żenować — ndk IV, żenowaćnuję, żenowaćnujesz, żenowaćnuj, żenowaćował «wprawiać w zakłopotanie, pozbawiać pewności siebie; onieśmielać, krępować» Jej bezpośredniość go żenowała. Żenująca ignorancja. żenować się «czuć się zakłopotanym, onieśmielonym; nie… …   Słownik języka polskiego

  • detonować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, detonowaćnuję, detonowaćnuje, detonowaćany {{/stl 8}}– zdetonować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować eksplozję materiału wybuchowego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • peszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, peszyćszę, peszyćszy, peszyćony {{/stl 8}}– speszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w zakłopotanie, powodować, że ktoś czuje się zawstydzony, zbity z tropu; onieśmielać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”